รักคืออะไร...วานใครช่วยตอบที?????
บ้างก็บอกว่า
“รักคือการให้”
“รักคือกำลังใจ”
“รักคือความอดทน คือการเสียสละ”
มากมายนิยามรัก “สีขาว” ส่วนนิยามรัก “สีดำ” ก็มีมากมายเช่นกัน
“รักคือเหตุแห่งทุกข์”(ที่ไหนมีรัก..ที่นั่นมีทุกข์)
“รักคือความเห็นแก่ตัว”
“ความรักทำให้คนตาบอด”
สำหรับฉัน รักคือสิ่งสวยงาม คือสิ่งจรรโลงโลก บางครั้งเราอาจเป็นทุกข์เพราะมันบ้าง แต่คุณจะปฏิเสธหรือไม่ว่า เวลาที่คุณมีความสุขเพราะมัน ก็ทำให้โลกทั้งใบของคุณสดใส ยิ้มได้ทั้งวัน ฉะนั้น ฉันจึงยินดีที่จะต้อนรับมันทุกเมื่อ ฉันพร้อมที่จะมีความสุขแม้เป็นเวลาสั้นๆ แต่อาจมีทุกข์ใจเพิ่มขึ้นมากมายในชีวิต แต่นั่นคือรสชาดของชีวิต..ฉันถือว่าใช้ชีวิตได้คุ้มค่า... คนเราเกิดมาคงไม่มีใครโชคดีขนาดที่พบความรักที่แท้จริงในครั้งแรก คงต้องผ่านความผิดหวัง สมหวังด้วยกันทั้งนั้น
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ผิดหวังในความรักก็หลายครั้ง แต่ไม่เคยหวาดกลัวที่จะได้รับความทุกข์อันเกิดจากความรักและปิดกั้นตัวเองจากสิ่งที่เรียกว่า”ความรัก” ฉันพร้อมจะมีสุขบ้าง ทุกข์บ้าง คละเคล้ากันไป ดีกว่าปล่อยชีวิตให้ผ่านไปแบบราบเรียบ ใช้ชีวิตไปวันๆ ทำชีวิตเดิมๆ เส้นทางเดิมๆ ...
นิยามรัก สำหรับฉัน “รักอยู่เหนือเหตุผล แต่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริงและความเป็นไปได้”
ฉันเคยถามหลายคน ว่าทำไมต้องทำอะไรมากมายขนาดนั้น เพื่อคนที่รู้อยู่แล้วว่าไม่มีความจริงใจให้คุณเลย..เขาเหล่านั้นพยายามพูดหลายร้อยเหตุผลเพื่อให้ฟังดูดี แต่จนแล้วจนรอดฉันก็มิได้รู้สึกว่าคำตอบเหล่านั้นมันสมเหตุสมผลสักเท่าไร ฉันจึงบอกเขาเหล่านั้นว่า”คุณไม่ต้องหาเหตุผลร้อยแปดมาประกอบการกระทำหรอก แค่คุณบอกมาคำเดียวว่าคุณรักเขา “แค่นั้น” ฉันเข้าใจ เพราะสำหรับฉันแล้วความรักมักอยู่เหนือเหตุผลเสมอ”
เพราะอะไร ?????
รักเกิดขึ้นเมื่อไร เกิดจากอะไร เกิดได้อย่างไร ..ไม่มีที่มาตายตัว บางคนเจอรักแรกพบ บางคนเกิดจากความผูกพัน บางคนเกิดจากความเห็นอกให้ใจ ฯลฯ แต่สิ่งที่แน่นอนที่สุด ..ไม่มีสิ่งใด ที่สามารถบังคับหรือควบคุมความรักได้..คุณไม่สามารถสั่งใจให้รักคนที่คุณเจอในครั้งแรก คุณไม่สามารถสั่งใจให้รักคนที่ดีพร้อมและเหมาะสมกับคุณทุกประการ คุณไม่สามารถสั่งใจให้รักคนที่คุณพันผูกมานานแสนนาน แม้เขาจะรักคุณมากที่สุดก็ตาม ...คุณไม่สามารถบังคับหรือสั่งการกับหัวใจตัวเองได้เลย...มันเกิดด้วยตัวของมันเอง มันพร้อมที่จะรักใครสักคนด้วยตัวของมันเอง แม้ว่าคนๆนั้นอาจไม่ดีที่สุดสำหรับคุณ หรือบางคนอาจถึงขั้นแย่ที่สุดสำหรับคุณก็เป็นได้...คุณจะรู้ตัวอีกที ก็ตอนที่ความรักเข้าครอบงำความรู้สึกของคุณไปเรียบร้อยแล้ว ...
เมื่อรู้ตัวว่าถูกครอบงำด้วยรักเข้าแล้ว สำหรับฉันขอวิเคราะห์ต่ออีกหน่อยว่ามีจะความเป็นไปได้มากน้อยเพียงใดในการเดินทางร่วมกัน เพราะในความเป็นจริง “รัก” อย่างเดียว ไม่เพียงพอที่จะทำให้คนสองคนเดินไปได้ถึงฝั่งฝัน มันต้องมีพื้นฐานของความเข้าใจ ตัวตนที่มีส่วนคล้ายคลึงกันบ้าง พูดจาภาษาเดียวกัน ลองไตร่ตรองดูว่า หากความรักเกิดขึ้นกับคนแตกต่างสองคน แม้รักกันหมดใจ ปรับตัวเข้าหากันทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อกันและกันด้วยความอดทน..เช่นดังที่ใครบางคนเคยบอกว่า “รักแล้วรักเลย อภัยได้ในทุกสิ่งที่บกพร่อง”..ลองถามตัวเองต่อไปว่าหากสิ่งที่แตกต่างและข้อบกพร่องเหล่านี้ คุณต้องเจอกับมันทุกวัน คุณทนได้จริงหรือเปล่า คุณยอมรับได้ตลอดชีวิตหรือไม่..แล้วค่อยมาเห็นด้วยกับฉันว่า “แม้รักจะอยู่เหนือเหตุผล แต่ทุกอย่างก็ต้องตั้งอยู่บนความจริงที่เป็นไปได้” …
ความรักที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริงและความเป็นไปได้ คือสิ่งเดียวที่จะทำให้เรามีความสุขและความสมหวัง..แต่ใครล่ะ ที่จะโชคดี ได้พบสิ่งเหล่านั้น ..เมื่อรู้สึกตัวว่าความรักเข้าครอบงำคุณแล้ว คุณจะเริ่มมองหาความเป็นไปได้ หากคุณทำใจให้เป็นกลาง ไม่เข้าข้างตัวเอง คุณจะสามารถมองเห็นและรับรู้ได้ด้วยตัวคุณเองว่า ความรักครั้งนี้ของคุณนั้นตั้งอยู่บนพื้นฐานของความจริง และมีความเป็นไปได้มากน้อยเพียงใด..แต่คนส่วนใหญ่เมื่อความรักบังตามองทุกสิ่งสวยงามไปหมด ทุกสิ่งทุกอย่างสามารถเป็นไปได้ทั้งนั้น...อีกทั้งตัวแปรที่สำคัญอีกหนึ่งคือ..ภาพลวงตาที่ถูกสร้างและตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ครั้งเมื่อเจอคนถูกใจ แต่นานไปตัวตนที่แท้จริงปรากฏ ความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น คุณหลายคนมองว่า “พอเก่าเขาเปลี่ยนไป”..ความจริงไม่ใช่...เขาคืนสู่สภาพตัวตนที่แท้จริงต่างหาก...ข้อนี้ถือเป็นเหตุสุดวิสัยที่ทำให้สามารถในการวิเคราะห์ความเป็นไปได้อย่างยากลำบาก..ถือเป็นกรรมเก่าของแต่ละบุคคล...ไม่มีชีวิตที่สมบูรณ์แบบในโลกนี้..ทุกชีวิต ทุกครอบครัวล้วนแล้วแต่ต้องเจอปัญหา...ต่างกันเพียงจะมากหรือน้อย จะเร็วหรือช้า
....เมื่อปัญหาเกิด ขอแนะนำว่าให้ถอยหนึ่งก้าว เพื่อตั้งสติ พิจารณาที่มาของปัญหา วิเคราะห์ว่าปัญหานั้นๆ เป็นสิ่งที่คนสองคนที่ใช้ชีวิตร่วมกันจะสามารถร่วมกันแก้ปัญหานี้ได้หรือไม่ หันหน้าพูดคุย ปรึกษาหารือ..หากรับฟังซึ่งกันและกันทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน ...หากท้ายที่สุด ไม่สามารถปรับเปลี่ยนซึ่งกันและกันเพื่อแก้ปัญหานั้นได้จริงๆ ถามตัวเองว่า คุณทำใจยอมรับสภาพนั้นได้หรือไม่..บางคนรักมากมาย ยอมทนได้ทุกอย่างขอเพียงมีเธอ..ทุกข์ตลอดชีวิต...บางคนไม่ทน..แตกหัก..ปัญหาที่ตามมาก็คือผลิตผลที่คนสองคนสร้าง..ผ้าขาวบางผืนน้อยๆ...ผ้าขาวผืนที่รอคุณแต่งแต้มสีสันสดใส สวยงาม...แล้วคุณคิดว่าคุณควรจะใช้สีแบบไหนมาแต่งแต้มสีสันบนผ้าผืนน้อยๆ ผืนนั้น....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น